Tania elektronia słoneczna składa się z panelu słonecznego podgrzewającego powietrze do temperatury ponad 80 stopni oraz maszyny parowej na ciecz roboczą o temperaturze wrzenia 60 stopni.
Obieg powietrza w panelu powinien być zamknięty aby zminimalizować straty ciepła. Wysokość prostokątnego panelu powinna wynosić ok. 5 m. powinien być odchylony ok. 30 stopni od pionu w kierunku północnym. Panel od tyłu powinien być izolowany izolacją dobrze znoszącą temperatury nawet do 120 stopni, od przodu ciepło powinna przyjmować płyta czarna też odporna na wysokie temperatury. Od strony słońca panel powinien być izolowany oknem z podwójnymi szybami między którymi znajduje się żaluzja z listków metalowych odbijających światło. Żaluzja po pierwsze minimalizuje konwekcję powietrza między szybami czym poprawia izolacyjność okna. a po drugie może odciąć dopływ ciepła słonecznego w sytuacjach awaryjnych co zapobiegnie spaleniu się panelu.
Ogrzane powietrze z panelu powinno trafić do przeciwbieżnego parownika cieczy roboczej w kształcie rury o długości 1 m umieszczonej pionowo u góry panelu. W parowniku powietrze ogrzane do 80 stopni oddaje ciepło w górnej części rury, schładza się tam do temperatury 60 stopni wytwarzając parę. Powietrze płynie dalej w dół przeciwbieżnie z cieczą roboczą schładzając się do temperatury 30 stopni. Powietrze ochłodzone do temperatury 30 opada wzdłuż tylnej ściany panelu i wchodzi z powrotem od dołu na przód panelu i znowu wędruje w górę ogrzewane przez słońce.
Para cieczy roboczej z parownika trafia do maszyny parowej która zamienia jej energię na ruch wirnika prądnicy (alternatora). W maszynie parowej spada temperatura z 60 do 30 stopni czemu towarzyszy skraplanie się pary. Ciecz robocza z kolektora maszyny parowej pompą napędzaną przez maszynę parową wtłaczana jest od dołu do przciwbieżnego parownika gdzie najpierw jest ogrzewana do temperatury 60 stopni a następnie odparowywana.
Bacz
